Palenque-Chetumal

De trip van Palenque naar Chetumal was een lange.. We gingenh terug naar de Caribische kust. Chetumal ligt maar 15 kilometer van Belize. Daar bleven we een nachtje en hebben we alvast het afscheidsetentje gehouden met Xavier en Constantino. Constantino woont namelijk in Cancun en zou na aankomst meteen naar huis gaan. De allerlaatste groepsreisavond zou hij er dus niet bij zijn. Het was erg gezellig; we hebben de hele reis nog eens met elkaar doorgenomen. De kamer van het verder prima hotel was wat minder; tot wel 10 a 12 keer viel ded stroom uit. Heel wonderlijk, omdat dat alleen op onze kamer gebeurde. Precies hetzelfde hadden we in datzelfde hotel ook al. Misschien stralen we wat uit?? Hopelijk dan wel positieve energie! Maar goed, we bleven daar maar 1 nacht, dus het was niet zo'n ramp. Elke keer even resetten onder de wastafel in de badkamer et voila. Conclusie? Een geweldige reis en een geweldig reisgezelschap. Als er nog mensen deze reis of de 23-daagse (die gaat ook naar Belize en Honduras) in november willen doen: gewoon DOEN, want het is zeker de moeite waard. Wat hebben we meegekregen van Mexico (meggiko)? De culturele mix is uniek. Er zijn grote, moderne steden, maar ook plekken die aanvoelen als een Spaanse kolonie. De invloeden van de inheemse cultuur is nog steeds aanwezig en dat is heel apart. Schrijnend om te zien zijn wel de extreme verschillen tussen opzichtige rijkdom en bittere armoede. Mexico staat in Nederland bekend als gevaarlijk. Dat is jammer, want dat zou mensen weerhouden om er heen te gaan. We hebben ons wel aan regels moeten houden, met name in Mexico-stad, maar we hebben geen enkele bedreiging meegemaakt of gevoeld. We hebben heerlijk gegeten, vooral Jeroen is verslaafd geraakt aan het Mexicaanse eten, zoals taco's, e.d. Hij gaat meteen een Mexicaans kookboek aanschaffen. Nu maar hopen dat we vaak te eten worden gevraagd...Niemand van de groep is gelukkig ziek geweest of geworden; alleen Dirk had af en toe last van z'n maag of darmen. Wim heeft inmiddels een nieuwe kreet;  niet langer "het is tijd voor een biertje", maar "het is tijd voor een machito".  Voor Dirk en Anniek zit het er woensdag op; dan vliegen zij via Schiphol naar huis (Belgie). Wij mogen nog een paar dagen nagenieten van Mexico in Playa del Carmen.Maar het blijft lastig om de Mexicaanse aard te accepteren (zo staat het in ons boek!): "werken kan nodig zijn, maar het leven draait er niet om. Kleine ergernissen zijn inderdaad klein en er is altijd wel iets anders wat je in de tussentijd kunt doen".Wij zitten (helaas??) toch wat anders in elkaar en of we dat ooit kwijt (willen) raken?