Mexico (stad) - Oaxaca

Allereerst excuses voor de vele mails die jullie ontvangen m.b.t. onze webblog. Maar soms MOETEN we echt "safen", want de stroom of internet valt nogal eens uit en dan ben je alles kwijt! Vandaag gingen we vanuit Mexico City naar Oaxaca (dat spreek je uit als waggaka), een hele lange rit van 450 kilometer. Dus een reisdag... We zijn blij Mexico City gezien te hebben, maar ook om weer weg te gaan uit die drukke stad. Het was een mooie rit. Mexico City ligt in een vallei en dus moesten we eerst bergopwaarts. Er stonden alweer 4 of 5 rijen dik te toeteren om een weg te vinden in de chaos. Blij dat wij dat niet elke dag hebben... We gingen door een prachtig gebied; wel 3000 meter hoog (door de wolken) Er was veel vrachtverkeer. Enorme vrachtwagens reden kriskras door en langs elkaar. Wat een kolossen! De wagens van Spaansen zijn er niets bij. We reden weer langs de Volkswagenfabrieken,een stad op zich. Er rijden heel veel kevers op de weg, mooie nieuwe, maar ook aftandse, waarvan je je afvraagt hoe zij de weg op mogen en kunnen...We reden langs een gebied met natuurlijke waterbronnen en `kippenkwekerijen` (Vlaams voor kippenfokkerijen) Ondrweg zagen we veel paalcactussen. Het is bekend dat er mensen zijn die veel houden van paaldansen, maar deze leken toch niet zo geschikt!Dit is het land van de Mixteken en Zapoteken. Het is duidelijk te zien dat de bouw van de mensen hier weer anders is; veel kleiner. Langs de rivier stonden mannen met grote schoppen zand uit de rivierbedding te scheppen dat zij in grote vrachtwagens dumpten. Nu is/was het de bedoeling dat daar goud tussen zit/zat. Dit is de regio van de goudzoekers. We wensten ze alle succes! Moet je toch wel een kick van krijgen, nietwaar? Eenmaal aangekomen bij onze "hacienda" (het hotel) moesten we rennen! Er was een heuse wolkbreuk losgebarsten. En wij maar hopen dat we nog even bij het zwembad konden liggen. Het goot van de lucht en het onweerde onwijs. Vervolgens viel de stroom uiten moesten we eten bij het licht van een waxinelichtje (meer  noodlichtjes hadden ze niet, niet te geloven toch?) Het hield dus weer eens in dat we niet aan ons verhaaltje konden verder werken.